Παράγοντες καθορισμού ροής ενός διαλύματος | 1. Η κατάσταση των νεφρών και της καρδιάς.
2. Οι ανάγκες για υγρά (ενυδάτωση).
3. Ο τύπος του υγρού.
4. Το μέγεθος του σώματος (σωματικό βάρος).
5. Ηλικία.
6. Το μέγεθος της φλέβας.
7. Η αντίδραση του ασθενή κατά την έγχυση |
Μηχανικοί παράγοντες που επιδρούν στη ροή ενός διαλύματος | 1. Αλλαγή της θέσης της βελόνης.
2. Μεταβολή στο ύψος της φιάλης έγχυσης ή του κρεβατιού: μπορεί να αυξήσει ή να
μειώσει το ρυθμό ροής (:τα υγρά ρέουν με τη βοήθεια της υδροστατικής πίεσης:
βαρύτητα).
3. Κίνηση του μέλους.
4. Η διαβατότητα του αυλού της βελόνης (μικρός θρόμβος μπορεί να κλείσει μερικά τον
αυλό και να μειώσει το ρυθμό ροής). |
Τι αναγράφεται πάνω σε μία φιάλη; | 1. Όνομα ασθενή & δωμάτιο
2. Όνομα φαρμάκου ή ηλεκτρολυτών
3. Ημερομηνία έναρξης & λήξης
4. Διάρκεια π.χ 8h |
Τι αναγράφεται πάνω στη συσκευή έγχυσης; | Χρόνος αλλαγής /24 ώρες
σε κάποια νοσοκομεία
υπάρχουν έτοιμες ετικέτες
όπου αναγράφουμε αυτά τα
στοιχεία |
Dial-flow | Ρυθμιστής ροής μεγάλης ακρίβειας με βαθμό έγχυσης από 5ml έως
250ml/h.
Οι συσκευές μικροσταγόνων χρειάζονται 50-60 σταγόνες για κάθε ένα ml
Η συσκευή ορού μικροσταγόνων (dial-flow), αλλάζει κάθε 24 ώρες και μόνο. Πρέπει να αναγράφεται απαραιτήτως η ώρα τοποθέτησης ώστε να υπολογίσουμε την ώρα αλλαγής.
Το «στάγδην βραδέως» είναι ένας ιατρικός όρος και σημαίνει "ενδοφλεβίως o ορός που στάζει αργά". |
Στάγδην φάρμακα. | Χορηγούνται ΜΟΝΑ τους.
Στα φάρμακα στάγδην έγχυσης γράφουμε πάνω όνομα φαρμάκου, δόση και διάλυση
δηλ. mg/ml, ημερομηνία, ώρα ονοματεπώνυμο νοσηλευτή. Τα στοιχεία πρέπει να είναι ορατά. |
Με ποιους τρόπους εξασφαλίζεται η βατότητα του φλεβοκαθετήρα; | α) με τη χρήση διαλυμάτων ηπαρίνης (συνήθως αποφεύγονται)
β) Flushing
γ) Locking |
Flushing | Χρησιμοποιείται τόσο στους περιφερικούς όσο και στους κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες. Πρόκειται για δυναμική (στροβιλώδης, τυρβώδης) ροή με τη μέθοδο push - pause (εναλλαγή διακοπής-έναρξης), η οποία έχει ως αποτέλεσμα :
1. τον καθαρισμό (ξέπλυμα) του αυλού του καθετήρα
2. τη πρόληψη σχηματισμού θρόμβου 3. τη πρόληψη σχηματισμού ιζήματος εξαιτίας ανάμιξης μη συμβατών φαρμακευτικών
ουσιών ή σκευασμάτων |
Γενικά το flushing πρέπει να πραγματοποιείται: | • Μετά την αιμοληψία
• Σε κάθε αλλαγή ενδοφλέβιας θεραπείας, όπως αλλαγή από συνεχή σε
διακοπτόμενη χορήγηση,
• Πριν και μετά την διακοπτόμενη θεραπεία
• Πριν και μετά τη χορήγηση φαρμάκων και παραγώγων αίματος
• Για την διατήρηση φλεβοκαθετήρα που δεν χρησιμοποιείται συχνά
• Κάθε 12 ώρες αν η συχνότητα χορήγησης φαρμάκων είναι > 12 ώρες |
Locking | Το Locking εμποδίζει την παλινδρόμηση του αίματος στον αυλό του καθετήρα όταν αυτός δεν χρησιμοποιείται. Γίνεται μόνο σε κεντρικούς φλεβικούς καθετήρες.Ο όγκος του διαλύματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλάσιος της χωρητικότητας του αυλού του καθετήρα (συνήθως 3-10 mL για όλους τους καθετήρες συν την απαιτούμενη ποσότητα για τα πρόσθετα μέρη (βαλβίδες, 3-way, προεκτάσεις). |
Flushing: Πριν και μετά τη κάθε χορήγηση φαρμάκου πρέπει να χορηγουνται: | 5-10cc N/S 9% |
Flushing: Αν δε χρησιμοποιείται ο φλεβοκαθετήρας πρέπει να χορηγείται flush N/S 9% κάθε: | 12 ώρες και όταν χρειάζεται |