| Wat blijkt er uit onderzoek over media en gedrag? | Onderzoek wijst uit dat de media het vermogen hebben om de mening van mensen te mobiliseren en aan te boren
over sociale, culturele en politieke kwesties en dat media-effecten een vormende invloed kunnen hebben op
houding en gedrag van de consument. |
| Wat zijn de hoofdvragen van dit onderzoek? | De belangrijkste vraag die in dit onderzoek wordt gesteld, is hoe het gaat met die, voornamelijk vrouwen, die
huiselijk geweld ervaren dat door de media wordt geportretteerd; aan welke kwaliteiten worden toegeschreven?
hen, en voor de daders, meestal mannen; en of de ervaring wordt herkend als een maatschappelijke kwestie of alleen als een persoonlijke. |
| Wat volgt er uit eerder onderzoek naar huiselijk geweld? | previous research highlights that the media has faced the complex,
risky, and uncomfortable issue of domestic violence first by avoiding its prevalence (e.g.,
event as isolated), second by normalizing it (event as routine), third by blaming the victim,
and fourth by blaming the criminal justice system.
Public opinion toward domestic violence is often influenced by information provided by
news media. |
| Welk thema's rondom berichtgeving kwamen in dit onderzoek het meest naar voren? | - blaming the victim
- the 'ideal' victim (vrouwen zijn na kinderen het meest perfecte slachtoffer; ideale vs deserved victim)
- sexualizing domestic violence |
| Wat wordt er in het artikel bedoeld met scaremonerging? | The discursive regime operating in sections of U.K. press coverage of domestic violence not only blames victim action as causal in violence, but also blames victim inaction for not standing up to abusers or leaving them. |
| Wat is een conclusie die getrokken uit dit artikel? | The pursuit of profit and influence is often, possibly always, the underlying dynamic of
newspapers. By way of boosting readership appeal and sales, news media commonly pay
attention to extreme cases of domestic violence, which can obscure the prevalence of abuse. |
