Χειρουργική Νοσηλευτική Ι - Εργαστήριο
🇬🇷
In Greek
In Greek
Practice Known Questions
Stay up to date with your due questions
Complete 5 questions to enable practice
Exams
Exam: Test your skills
Test your skills in exam mode
Learn New Questions
Manual Mode [BETA]
The course owner has not enabled manual mode
Specific modes
Learn with flashcards
Listening & SpellingSpelling: Type what you hear
multiple choiceMultiple choice mode
SpeakingAnswer with voice
Speaking & ListeningPractice pronunciation
TypingTyping only mode
Χειρουργική Νοσηλευτική Ι - Εργαστήριο - Leaderboard
Χειρουργική Νοσηλευτική Ι - Εργαστήριο - Details
Levels:
Questions:
88 questions
🇬🇷 | 🇬🇷 |
Ποιες είναι οι αντενδείξεις τοποθέτησεις ρινογαστρικού σωλήνα; | -Απόφραξη οισοφάγου ή ρινοφάρυγγα -Γναθοπροσωπικές διαταραχές ή τραυματισμοί, οισοφαγικοί όγκοι ή τραύματα κλπ - Κατάποση διαβρωτικών προιόντων - Πρόσφατη ρινική χειρουργική επέμβαση - Χειρουργική επέμβαση ή κάταγμα προσώπου - Σχετικές αντενδείξεις για ρινογαστρική διασωλήνωση περιλαμβάνουν: Ανωμαλίες , οισοφαγικές κάψουλες, αλκαλική κατάποση |
Ποιες οι ενδείξεις τοποθέτησης ρινογαστρικού σωλήνα; | - Παροχέτευση ανώτερης γαστρεντερικής οδού -Υποστήριξη εντερικής σίτησης - Διαγνωστικοί, προφυλακτικοί (γαστρική αποσυμπίεση - απόφραξη εντέρου - αναρρόφηση γαστρικού περιεχομένου από πρόσφατη κατάποση τοξικών υλικών), θεραπευτικοί λόγοι (διαχείριση φαρμάκων, διατροφική υποστήριξη) |
Για ποιο λόγο μπορούμε να βάλουμε Levin; | - Συνήθως παροχετευτικά. όπως στη περίπτωση του ειλεού -Μετά από ένα χειρουργείο, όπως στο στομάχι , στο έντερο,γιατί θέλουμε να κρατήσουμε την αναστόμωση όσο το δυνατόν πιο στεγνή και να μη περάσει από το σημείο που έγινε το χειρουργείο εντερικό ή στομαχικό περιεχόμενο. - για διεντερική σίτιση - για διαγνωστικούς, προφυλακτικούς ή θεραπευτικούς λόγους |
Ποιες μεθόδους εκτίμησης της θέσης του ρινογαστρικού σωλήνα γνωρίζετε; Ποια θεωρείται η πιο αξιόπιστη και γιατι; | - Δοκιμασία με τη χορήγηση αέρα. - Δοκιμές οξέων / αλκαλίων γαστρικών αναρροφών με ταινία μέτρησης pH. - Ερμηνεία βασισμένη μόνο στην εμφάνιση των υγρών που αναρροφούνται από τον σωλήνα. - Εισαγωγή νερού στο Levin. Ωστόσο η πιο αξιόπιστη μέθοδος εκτίμησης της θέσεις ρινογαστρικού σωλήνα είναι η ακτινογραφία, διότι όλα τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς υπο καταστολή διότι δεν θεωρούνται ποτέ γεγονότα. |
Η τεχνητή διατροφή ενδείκνυται σε ασθενείς που: | -Δεν έχουν την δυνατότητα να σιτιστούν - Δεν επιτρέπεται να σιτιστούν -Δεν επιθυμούν να σιτιστούν - Η σίτισή τους με κανονικό φαγητό δεν καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες. |
Συνέπειες κακής θρέψης | - Καταστολή λειτουργίας ανοσοποιητικού - αύξηση λοιμώξεων - Μειωμένη δυνατότητα επούλωσης πληγών - Μειωμένη δραστικότητα των φαρμάκων και μειωμένη αντίδραση σε οποιαδήποτε θεραπεία |
Τρόπος χορήγησης εντερικής διατροφής: | -Διακεκομένη: φυσιολογική διαδικασία, μεγαλύτερη νοσηλευτική φροντίδα, σε αυξημένες ενεργειακές απαιτήσεις δεν επαρκεί. -Συνεχόμενη: 12δάκτυλο ή νήστιδα, λιγότερη απασχόληση νοσηλευτικου προσωπικού |
Επιπλοκές εντερικής διατροφής: | Μηχανικές: απόφραξη σωλήνα από τροφές, μετακίνηση σωλήνα, εισρόφηση, περιτονίτιδα. Γαστρεντερικές: κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός, ναυτία, έμετος, υπερπερισταλτισμός, διαρροές Μεταβολικές διαταραχές: Υπεργλυκαιμία/Υπερωσμωτικό μη κετωτικό κώμα, αφυδάτωση, υπερυδάτωση, διαταραχές ηλεκτρολυτών, ανεπάρκεια λιπών - βιταμινών - ιχνοστοιχείων |
Πως χορηγούνται τα υπέρτονα διαλύματα και γιατι; | Χορηγούνται μέσω μεγάλων φλεβών, κεντρικών φλεβικών καθετήρων, γιατί αλλιώς προκαλούν συρρίκνωση και αιμόλυση στα ερυθρά αιμοσφαίρια. |
Οι ειλεοστομίες συνήθως εντοπίζονται: | Στο δεξί μέρος της κοιλιάς |
Μια εντεροστομία πρέπει να προέχει από το δέρμα: | 1,5-2,5 εκατοστά |
Ένας σάκος κολοστομίας αλλάζει όταν γεμίσει στα 3/4. Σωστό ή λάθος; | Λάθος. Όταν γεμίσει στο 1/2 ή 1/3 |
Η σιγμοειδοστομία διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης δερματικών βλαβών σε σχέση με την ειλεοστομία. Σωστό ή λάθος; | Λάθος. Στην ειλεοστομία υπάρχει κίνδυνος διαφυγής πρωτεολυτικών ενζύμων. |
Μη εγκρατής εκτροπή ούρων είναι: | -Η άμεση αναστόμωση των ουρητήρων στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα. - Η εμφύτευση των ουρητήρων σε τμήμα του εντέρου και αναστόμωση στο κοιλιακό τοίχωμα (τεχνική Bricker) |
Πιθανές επιπλοκές στομίας; | -Χημικές: δερματίτιδα, έλκη - Μηχανικές: έλκη, εκδορές - Λοιμώξεις: θυλακίτιδα, κατιντίαση - Ανοσολογικές: αλλεργική δερματίτιδα από επαφής - Άλλες επιπλοκές: αιμορραγία, πρόπτωση, εισολκή, κήλη, στένωση, διάτρηση, απόφραξη |
Είδη σάκων: | Ανοιχτό σύστημα: όταν το εντερικό περιεχόμενο είναι υδαρές ,πιο συχνά σε ειλεοστομίες και δεξιές κολοστομίες. Αλλάζονται κάθε 3-7 μέρες. Κλειστό σύστημα: Διαθέτει ενσωματωμένο φίλτρο διαφυγής αέρα με άνθρακα όπου επιτρέπει την έξοδο των αερίων αλλά και τη μείωση της κακοσμίας. Απορρίπτεται αμέσως μετά τη χρήση. |
Ουρητηροστομία, πότε πραγματοποιείται; | Ύστερα από κυστεκτομή |
Ενδείξεις κυστεκτομής | Κακοήθεια Συγγενής ανωμαλίες κύστης Νευρογενής κύστη Συμφύσεις Μη επανορθώσιμο τράυμα Πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης νεφρικής λειτουργείας λόγω χρόνιας φλεγμονής κύστης |
Εκτροπές ούρων, ονομαστικά: | Εγκρατής Εγκρατής δερματική εκτροπή προς το δέρμα Μη εγκρατής |
Εγκρατής εκτροπή: | Προς το παχύ έντερο, ουρητηροσιγμοειδοστομία. Έλεγχος ακράτειας ούρων από τον έξω σφιγκτήρα του ορθού. |
Εγκρατής δερματική εκτροπή προς το δέρμα: | Δημιουργία νεοκύστης - αυτοκαθετηριασμοί. Αντικατάσταση της ουροδόχου κύστης: Ορθότοπη νεοκύστη - έλεγχος εγκράτειας από σφιγκτήρα ουρήθρας |
Μη εγκρατής: | Γίνεται προς το δέρμα της κοιλίας, δημιουργία στόματος - εφαρμογή συσκευής ούρων. Τεχνικά λιγότερο απαιτητική ,με λιγότερες μετεγχειρητικές επιπλοκές. -Άμεση αναστόμωση των ουρητήρων στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα. -Χρησιμοποιώντας τμήμα εντέρου και αναστόμωση στο κοιλιακό τοίχωμα. Τεχνική Bricker |
Τεχνική Bricker | Οι ουρητήρες συνδέονται με μία έλικα του τελικού ειλεού ή κομμάτι του παχέος εντέρου και βγαίνει έξω από το δέρμα. |
Πότε αλλάζει ο σάκος στην ουρητηροστομία; | Όταν γεμίζει στο 1/2 ή 1/3 της χωρητικότητάς του |
Μη απορροφήσιμα ράμματα είναι τα;;;; α) Catgun, Dexon β) Μετάξι (Silk), Nylon | Μετάξι (Silk), Nylon |
Για την παροχέτευση Penrose ισχύει ότι;;;; α) Η παροχέτευση Penrose είναι ένας κενός, ελαστικός σωλήνας με κλειστά άκρα. β) Οι παροχετεύσεις αυτές χρησιμοποιούνται συχνά μετά από μια χειρουργική επέμβαση ή για την παροχέτευση ενός αποστήματος | Β) Οι παροχετεύσεις αυτές χρησιμοποιούνται συχνά μετά από μια χειρουργική επέμβαση ή για την παροχέτευση ενός αποστήματος |
Τι ισχύει για τις παροχετεύσεις; α) Αν αφαιρεθούν νωρίτερα από το αναμενόμενο τότε πιθανόν να δημιουργηθεί απόστημα. β) Ποτέ δεν παραμένουν για περισσότερο από 72 ώρες γ) Μετά από 48 - 72 ώρες μπορεί να βραχυνθούν | Α) Αν αφαιρεθούν νωρίτερα από το αναμενόμενο τότε πιθανόν να δημιουργηθεί απόστημα. γ) Μετά από 48 - 72 ώρες μπορεί να βραχυνθούν |
Σε ποιες επεμβάσεις συνήθως τοποθετείται παροχέτευση κενού (HEMOVAC); | Μαστεκτομή, σπληνεκτομή, θυρεοειδεκτομή. Δεν τοποθετείται στην αφαίρεση κοίλων οργάνων όπως σε εκτομή εντέρου. |
Το ράμμα μετάξι (silk) είναι: | Μη απορροφήσιμο και φυσικό |
Είδη παροχετεύσεων: | • Κοινός ελαστικός με οπές ή folley • Σωλήνας Penrose • Αυλακωτοί • Κενού (HEMOVAC, VACUUM) • Jackson Pratt |
Είδη παροχετεύσεων ονομαστικά: | Κοινός ελαστικός με οπές ή folley Σωλήνας Penrose Αυλακωτοί Κενού (hemovac, vacuum) Jackson Pratt |
Ενδείξεις τοποθέτησης παροχέτευσης: | Παρουσία πύου Μη καλή δυνατότητα αιμόστασης Παρουσία αποστήματος Όταν αναμένεται ή υπάρχει διαρροή χολής ή διαρροή από κάποια αναστόμωση Όταν το εξίδρωμα έχει άσχημη μυρωδιά Η δημιουργία κοιλότητας μετά από αφαίρεση κάποιου οργάνου (π.χ σπληνεκτομή) Παροχέτευση υγρού που διαφορετικά θα αθροιστεί (π.χ λέμφου σε μαστεκτομή) |
Κάθε πότε αλλάζουμε το VACUUM; Ποια πρέπει να είναι τα επίπεδα αρνητικής πίεσης; | Κάθε 48-72 ώρες. Τα επίπεδα αρνητικής πίεσης πρέπει να είναι 40-120mmHg, αν ο ασθενής πονάει τότε επιλέγουμε 40-80mmHg. |
Ενδείξεις χρήσης συστημάτων επούλωσης με την εφαρμογή αρνητικής πίεσης όπως το VACUUM: | Όταν το έλκος ή το τραύμα έχει υπερβολικά μεγάλο όγκο εκκρίσεων και δε διαχειρίζεται με επιθέματα. Όταν το τραύμα είναι σε δύσκολη ανατομική θέση και δε μπορεί να παραμείνει σταθερό π.χ σε παιδιά. Σε συγκεκριμένες κλινικές ενδείξεις |
Αντενδείξεις χρήσης συστημάτων επούλωσης με την εφαρμογή αρνητικής πίεσης όπως το VACUUM: | Αν αποκαλύπτεται κάποιο ζωτικό όργανο. Αν υπάρχει ενεργώς αιμορραγία Όταν έχουμε καρκινικές εξελκώσεις ή τοπική ισχαιμία. Όταν έχουμε σκληρές μαύρες νεκρώσεις γιατί το σύστημα θα βουλώσει. |
Τι είναι το παθητικό επίθεμα; | Είναι το επίθεμα που όταν έρχεται σε επαφή με το εξίδρωμα, δεν αλλάζει σχήμα. |
Ποιες είναι οι λειτουργίες των συστημάτων επούλωσης με την εφαρμογή αρνητικής πίεσης; | Συνεχής λειτουργία Διακεκομμένη λειτουργία |
Πότε αφαιρούμε τα συστήματα επούλωσης με εφαρμογή αρνητικής πίεσης; | Τα αφαιρούμε μετά από 15 μέρες αν βλέπουμε πως δεν υπάρχει κάποια βελτίωση, κάποιο αποτέλεσμα. |
Ονομαστικά οι 3 τρόποι επούλωσης τραυμάτων. | Κατά πρώτο σκοπό Κατά δεύτερο σκοπό Κατά τρίτο σκοπό |
Επούλωση κατά πρώτο σκοπό: | Σε ένα καθαρό τραύμα, χωρίς παρουσία μικροβιακού φορτίου (συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση). Τα χείλη συμπλησιάζουν το ένα το άλλο (χειρουργική τομή) συνήθως με χρήση ραμμάτων. Χωρίς μεγάλη απώλεια ιστού. Συρράπτεται το τραύμα αμέσως μετά το χειρουργείο και η ουλή είναι ελάχιστη. |
Επούλωση κατά δεύτερο σκοπό: | Όταν υπάρχει απώλεια ιστού ή όταν το τραύμα δεν συρραφεί, οπότε υπάρχει διάσταση των χειλέων του. Αναπτύσσεται άφθονος συνδετικός ιστός. Το τραύμα κλείνει μόνο του. Υπάρχει απώλεια ιστού και απομακρυσμένα χείλη τραύματος. Το εσωτερικό περιβάλλον του σώματος πρέπει να προστατευθεί από τα εξωτερικά μικρόβια. Έχουμε ανάπτυξη κοκκιώδους ιστού. Δεν κινδυνεύει το τραύμα από σοβαρή λοίμωξη, διότι υπάρχει ελεύθερη απομάκρυνση νεκρών κυττάρων. |
Επούλωση κατά τρίτο σκοπό: | Όταν το τραύμα δεν μπορεί να συγκλιστεί άμεσα, αλλά χρειάζεται να συγκλιστεί 4-5 μέρες μετά τον τραυματισμό. Μετά την υποχώρηση της λοίμωξης, συρράπτεται |
Ανασταλτικοί παράγοντες επούλωσης: | Ισχαιμία Αιμάτωμα Λοίμωξη Κακή χειρουργική τεχνική Ακτινοβολία Ηλικία Κακή διατροφή Διαβήτης Στεροειδή Κυτταροτοξικά φάρμακα |
Πως γίνεται η σωστή συρραφή τραύματος; | Η σωστή συρραφή τραύματος πρέπει να γίνεται κατά στρώματα, αρχίζοντας από τους εν τω βάθει ιστούς και προχωρώντας προς του επιπολής. Με τη σειρά τα στρώματα: μυικό, απονευρωτικό, υποδόριο και δέρμα. |
Είδη ραμμάτων: | -Απορροφήσιμα (cutgut, dexon, vicryl). Σπάνε και λύνονται από την υδρόλυση ή την πέψη. Κάποια ράμματα απορροφώνται πιο γρήγορα από κάποια άλλα και μπορούν να κατασκευαστούν χημικά, έτσι ώστε να αυξήσουν τον ρυθμό απορρόφησης. - Μη απορροφήσιμα (πολυεστέρα, πολυπροπυλένιο, Nylon, Terilen, silk). Δεν απορροφώνται , παραμένουν αναλοίωτα στους ιστούς -Φυσικά όπως το cutgut, το μετάξι και το σύρμα -Συνθετικά που διαιρούνται σε απορροφήσιμα όπως οι κολλαγόνες ουσίες (πολυγλυκολικό οξύ και πολυγλακτίνη) και μη απορροφήσιμα |
Σύγκλειση τραύματος με κολλητικές χειρουργικές ταινίες Πλεονεκτήματα: | Δε μένουν σημάδια από το υλικό συρραφής, η ουλή που δημιουργείται είναι μικρότερη, το τραύμα επιμολύνεται πιο σπάνια, οι ανάγκες για αναισθησία είναι μικρότερες, δεν υπάρχει ανάγκη για επανεξέταση και αφαίρεση ραμμάτων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάτω από νάρθηκες και γύψους Είναι φθηνότερα |
Σύγκλειση τραύματος με κολλητικές χειρουργικές ταινίες Ενδείξεις | Εξασφάλιση μεγαλύτερης αντοχής Εξασφάλιση σταθερότητας Συμπλησίαση χειλέων σε ασθενείς με μειωμένη δυνατότητα επούλωσης |
Σύγκλειση τραύματος με κολλητικές χειρουργικές ταινίες Αντενδείξεις | Τραύματα από αυξημένη τάση ή με εκροή υγρών Διαπυημένα τραύματα Τραύματα που περιβάλλονται από τρίχες ή από διαβρώσεις δέρματος Με ανώμαλα χείλη ή τραύματα πάνω από κοίλες επιφάνειες |
Ορισμός παρακέντησης οργάνων | Διαδερμική εισαγωγή βελόνας σε κοιλότητα ή σπλάγχνο. Ο σκοπός είναι διαγνωστικός ή ανακουφιστικός/θεραπευτικός. Διενεργούνται από τον γιατρό. |
Ονομαστικά όλες οι παρακεντήσεις | Οσφυονωτιαία παρακέντηση Παρακέντηση κοιλίας Οστεομυελική παρακέντηση Θωρακοκέντηση/ Θωρακική παρακέντηση ή παροχέτευση θώρακα |
ΟΝΠ: σημείο εισόδου | 3ο με 5ο οσφυικό μεσοσπονδύλιο διάστημα |
ΟΝΠ: τι είναι; | Διαδερμική εισαγωγή βελόνας στον υπαραχνοειδή χώρο για λήψη εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) |
ΟΝΠ: ενδείξεις | • Διάγνωση λοίμωξης νευρικού συστήματος (Γνωστότερη λοίμωξη : μηνιγγίτιδα) • Διάγνωση υπαραχνοειδούς αιμορραγίας • Έγχυση φαρμάκων • Μέτρηση ενδοκράνιας πίεσης (ICP) |
ΟΝΠ: σωστή θέση κατά την προετοιμασία | -εμβρυική (κάμψη ράχης, ισχίων και γονάτων) - οριζοντίωση των ακανθωδών αποφύσεων |
ΟΝΠ: φροντίδα ασθενή μετά την παρακέντηση | • Αποφυγή έγερσης για 4 ώρες: ελάττωση διαρροής ΕΝΥ • Ενημέρωση για αίσθημα κεφαλαλγίας • Μέτρηση ζωτικών σημείων • Παρακολούθηση για τυχόν επιπλοκές: π.χ κάκωση νεύρων -> διαταραχή αισθητικότητας και κινητικότητας, μηνιγγίτιδα -> πυρετός, επιδείνωση κεφαλαλγίας , αιμορραγία -> εκδηλώσεις ενδοκράνιας υπέρτασης. |
Π.Κ: τι είναι; | Διαδερμική εισαγωγή βελόνας στην περιτοναική κοιλότητα για λήψη περιτοναικού υγρού |
Π.Κ: ενδείξεις | • Ασκίτης (μεγάλη αύξηση του περιτοναικού υγρού) • Ενδοκοιλιακή αιμορραγία |
Π.Κ: σκοπός | • Διαγνωστικός • Θεραπευτικός (ανακουφιστικός) |
Π.Κ: κατάλληλη θέση για την παρακέντηση | -ύπτια με κλίση προς τα πλάγια ή - καθιστή |
Π.Κ: σημείο παρακέντησης | Μέση γραμμή 2 εκ. κάτω από τον ομφαλό ή πλάγια κοιλιακή χώρα: κατώτερο 1/3 απόσταση ομφαλού και ηβικής σύμφυσης |
Π.Κ: τι γίνεται εάν το παροχετευμένο υγρό είναι > 1 λίτρο | Η παρακέντηση θα πρέπει να μειώνεται με στρόφιγγα, διακοπή προσωρινά ή παροχέτευση. Αλλιώς κίνδυνος για υποογκαιμική καταπληξία (απότομη μετακίνηση υγρών από τα αγγεία του περιτοναίου στον περιτοναικό χώρο). |
Π.Κ: σημεία καταπληξίας | Υπόταση, ταχυκαρδία, ζάλη, ωχρότητα |
Π.Κ: προληπτικά σε άτομα με υπολευκωματιναιμία | Μπορεί να δοθεί προληπτικά πριν την παρακέντηση ανθρώπινη λευκωματίνη γιατί αφαιρείται έτσι κι αλλιώς με την παρακέντηση και μένει λίγο μέσα στον οργανισμό |
Π.Κ: επιπλοκές | Ο ασθενής παραμένει ξαπλωμένος γιατί υπάρχει κίνδυνος λιποθυμίας. Άλλες επιπλοκές: υποογκαιμία , κάκωση (τρώση κοίλου σπλάγχνου: έντερου, ουροδόχου κύστεως), περιτονίτιδα, αιμοπεριτόναιο. |
ΟΜΠ: τι είναι; | Διαδερμική εισαγωγή για λήψη ερυθρού μυελού (μυελική βιοψία) , για λήψη τεμαχίου οστού (οστική βιοψία) |
ΟΜΠ: ενδείξεις | Μη φυσιολογική γενική αίματος που δεν μπορεί να ερμηνευτεί πλήρως από το ιστορικό |
ΟΜΠ: σκοπός | Διαγνωστικός |
ΟΜΠ: κατάλληλα οστά | Πλατιά οστά ,αποτελούν όργανα αιμοποίηση στους ενήλικες: στέρνο, λαγόνιος ακρολοφία (οπίσθια λαγόνιος ακρολοφία), λαγόνιος άκανθα, εγγύς κνήμη (παιδιά) |
ΟΜΠ: κατάλληλη θέση για λήψη από λαγόνια: | -πλάγια εμβρυική με το υπερκέιμενο κάτω άκρο σ εκάμψη και το υποκείμενο κάτω άκρο σε έκταση -πρήνης |
ΟΜΠ: κατάλληλη θέση για στερνική λήψη | Ύπτια θέση |
ΟΜΠ: Φροντίδα ασθενή | • Τοποθέτηση τεμαχιδίου οστού σε αποστειρωμένο φιαλίδιο με σταθεροποιητικό υγρό (φορμόλη) • Επίστρωση των πλακιδίων με μυελό • Κάλυψη σημείου παρακέντησης και άσκηση πίεσης για 5’ • Παρακολούθηση για αιμορραγία και λοίμωξη για 24 ώρες • Αποστολή δειγμάτων με τα στοιχεία του ασθενή • Αναλγησία ασθενή αν πονάει |
ΘΚΠ: τι είναι; | Εισαγωγή βελόνας μέσα στην υπεζωκοτική κοιλότητα |
ΘΚΠ: σκοπός | • Θεραπευτικός -αποσυμπίεση πνευμοθώρακα υπό τάση (επείγουσα και προσωρινή λύση) -αφαίρεση υγρού • Διαγνωστικός |
Κλειστή παροχέτευση θώρακα ή θωρακοστομία ΚΠΘ: τι είναι; | Εισαγωγή σωλήνα παροχέτευσης (συνεχούς) |
ΚΠΘ: ενδείξεις | • Πνευμοθώρακας. Παρουσία αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα • Υδροθώρακας (υγρή πλευρίτιδα). Υγρό στην υπεζωκοτική κοιλότητα • Αιμοθώρακας. • Αιμοπνευμοθώρακας. Και αίμα και αέρας στην υπεζωκοτική κοιλότητα |
Παρακέντηση θώρακα: σημείο εισόδου | 3ο με 5ο μεσοπλεύριο διάστημα |
ΚΠΘ Ενδείξεις : θεραπευτική -> επείγουσα | 1. τραύμα: • πνευμοθώρακας, ανοικτός ή κλειστός, απλός ή υπό τάση • αιμοθώρακας • αιμοπνευμοθώρακας 2. αυτόματος πνευμοθώρακας 3. ιατρογενής |
ΚΠΘ: ενδείξεις: εκλεκτική -> μη επείγουσα | 1. υπεζωκοτικές συλλογές -νεοπλασματικές - μη νεοπλασματικές 2. εμπύημα 3. χυλοθώρακας: λέμφος, συλλογή λεμφικού υγρού |
ΚΠΘ: ενδείξεις ονομαστικά | Α) επείγουσα β) εκλεκτική γ) μετεγχειρητική παροχέτευση (καρδιοθωρακική χειρουργική) δ) προφυλακτική (πνευμονική θλάση με κατάγματα πλευρών) |
Παθητική παροχέτευση | • Ροή προς μία κατεύθυνση • Εμποδίζεται η είσοδος αέρα κατά την εισπνοή • Ο σωλήνας καταλήγει σε φιάλη, 2 εκ. κάτω από την επιφάνεια του νερού, στην οποία ασκείται ελεύθερη ατμ. πίεση • Η διαφορά πίεσης, στη φάση εκπνοής, όταν η φιάλη βρίσκεται χαμηλότερα από το ασθενή (90εκ περίπου), μετακινεί το υγρό ή τον αέρα προς τη φιάλη. • Μέσα στον σωλήνα που καταλήγει κάτω από το νερό, δημιουργείται στήλη νερού κατά την εισπνοή, η οποία ακολουθεί τις αναπνευστικές κινήσεις σαν βαλβιδικός μηχανισμός • Μειονέκτημα: αέρας και υγρά καταλήγουν στην ίδια φιάλη • Σύστημα 2 φιαλών: μία για τη συλλογή του υγρού και μία με υδάτινη βαλβίδα |
Ενεργητική παροχέτευση: χρήση αναρρόφησης | • Όταν η απώλεια αέρα είναι μεγάλη ή ο πνεύμονας ανελαστικός , είναι απαραίτητη ή χρήση αναρρόφησης για την τέλεια έκπτυξη του πνεύμονα. • Η αναρρόφηση -> μέχρι -20 cm H2O • Η αρνητική πίεση που θα εφαρμοστεί πρέπει να είναι ελεγχόμενη και σταθερή. • Σύστημα τριών φιαλών: επικοινωνεί με - την υπεζωκοτική κοιλότητα - ατμοσφαιρικό αέρα - αναρρόφηση • Η πρώτη φιάλη συλλέγει υγρά • Η δεύτερη ασκεί τον βαλβιδικό μηχανισμό • Η Τρίτη ρυθμίζει την αρνητική πίεση η οποία είναι ανάλογη με το ύψος της στάθμης του νερού • Σύστημα 4 φιαλών Argyle |
ΚΠΘ: Τι κάνουμε μετά την τοποθέτηση της παροχέτευσης; | Ακτινογραφία για να δούμε αν μπήκε σωστά ο σωλήνας και αν υπάρχει έκπτυξη πνεύμονα. Χρειάζονται καθημερινές ακτινογραφίες. |
ΚΠΘ: πότε αφαιρείται ο σωλήνας; | Όταν εκπτυχθεί ο πνεύμονας και δεν αποβάλλεται αέρας για 24-48 ώρες. Πριν την αφαίρεση αποκλείεται ο σωλήνας για 12-24 ώρες για έλεγχο παρουσίας αέρα. Μετά την αφαίρεση γίνεται νέα α/α θώρακα. |
ΚΠΘ: προβλήματα από κακή χρήση | • Αποσύνδεση του σωλήνα & εισροή αέρα στην υπεζ. κοιλότητα • το άκρο του σωλήνα της υδάτινης βαλβίδας είναι ψηλότερα από την επιφάνεια νερού και δεν σχηματίζει βαλβίδα (εισροή αέρα) • κατάργηση της βαλβίδας γιατί έγειρε ή έσπασε η φιάλη • διαρροή αέρα – ελέγχουμε τις συνδέσεις • απόφραξη του συστήματος (πνευμοθώρακας υπό τάση) • κατά λάθος μετακίνηση του σωλήνα |