Παθολογική Νοσηλευτική Ι - Θεωρια
🇬🇷
In Greek
In Greek
Practice Known Questions
Stay up to date with your due questions
Complete 5 questions to enable practice
Exams
Exam: Test your skills
Test your skills in exam mode
Learn New Questions
Manual Mode [BETA]
The course owner has not enabled manual mode
Specific modes
Learn with flashcards
Listening & SpellingSpelling: Type what you hear
multiple choiceMultiple choice mode
SpeakingAnswer with voice
Speaking & ListeningPractice pronunciation
TypingTyping only mode
Παθολογική Νοσηλευτική Ι - Θεωρια - Leaderboard
Παθολογική Νοσηλευτική Ι - Θεωρια - Details
Levels:
Questions:
57 questions
| 🇬🇷 | 🇬🇷 |
| Πότε ένα άτομο με ΣΔ που υποβάλλεται σε άσκηση μπορεί να κάνει υπογλυκαιμία; | Την 1η ώρα από την ένεση της ινσουλίνης ή την ώρα που συμπίπτει με τη μέγιστη δράση της ινσουλίνης. |
| Γιατί το άτομο με ΣΔ που υποβάλλεται σε άσκηση μπορεί να κάνει υπογλυκαιμία; | - Η πυκνότητα της ινσουλίνης στο αίμα δε μπορεί να ελαττωθεί μετά τη χορήγησή της -Γιατί η άσκηση θα αυξήσει την αιμάτωση στο σημείο που έγινε η ένεση |
| Πότε ενδείκνυται η φαρμακευτική αντιμετώπιση σε ασθενή με ΣΔ τύπου 2; | Όταν δεν επιτυγχάνει να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος με: Ι. τις διαιτητικές αλλαγές ΙΙ. την τακτική άσκηση ΙΙΙ. την αντιμετώπιση του stress ΚΑΙ εμφανίζει συμπτώματα |
| Ποιες οι κατηγορίες αντιδιαβητικών δισκίων; | Φάρμακα που διεγείρουν την έκκριση της ινσουλίνης Φάρμακα που ενισχύουν την δράση της Φάρμακα που επηρεάζουν την απορρόφηση της γλυκόζης |
| Ονομαστικά τα φάρμακα που γνωρίζεις, για τον ΣΔ | Σουλφονυλουρίες - 1 Μεγλιτινίδες Αναστολείς α - γλυκοσιδάσης Διγουανίδια - μετφορμίνη Θειαζολιδινεδιόνες |
| Τι γνωρίζεις για τις Σουλφονυλουρίες - 1 | Χορηγείται σε ασθενείς που διασώζουν κάποιου βαθμού λειτουργικότητα των β - κυττάρων των νησιδίων του παγκρέατος. Λήψη 1-2 φορές την ημέρα. Παρενέργειες: υπογλυκαιμία, αύξηση σωματικού βάρους, εξανθήματα |
| Τι γνωρίζεις για τις Μεγλιτινίδες; | Ενεργοποιούν το πάγκρεας για να παράγει μεγαλύτερη ποσότητα ινσουλίνης μόνο όταν η γλυκόζη αυξάνεται π.χ μετά το φαγητό Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η ρεπαγλινίδη και η νατεγλινίδη. Λήψη πριν από τα γεύματα. Η δράση τους εξαρτάται από την παρουσία γλυκόζης. Οι ασθενείς που παραλείπουν τα γεύματα θα πρέπει να παραλείπουν και τη δόση. |
| Τι γνωρίζεις για τους αναστολείς α - γλυκοσιδάσης | Επιβραδύνουν τη διάσπαση των υδατανθράκων της τροφής. Δρουν τοπικά στο λεπτό έντερο. Δεν προκαλούν υπογλυκαιμία εκτός αν χορηγηθούν μαζί με σουλφονυλουρίες και ινσουλίνη |
| Τι γνωρίζεις για τα Διγουανίδια - μετφορμίνη; | Πρώτο φάρμακο που δίδεται όταν η δίαιτα και η άσκηση δεν είναι αρκετά. Δε διεγείρει την έκκριση της ινσουλίνης αλλά ελαττώνει την απελευθέρωση της γλυκόζης και την αντίσταση των ιστών στην ινσουλίνη. 2-3 φορές τη μέρα, με κάποιο γεύμα. Ως μονοθεραπεία δεν προκαλεί υπογλυκαιμία. Μπορεί να χορηγηθεί με σουλφονυλουρίες και ινσουλίνη |
| Τι γνωρίζεις για τις Θειαζολιδινεδιόνες; | Αυξάνουν την ευαισθησία των ιστών στην ινσουλίνη και τη δράση της ινσουλίνης. |
| Ποια είναι η κοινή παρενέργεια σε όλα τα φάρμακα του ΣΔ; | Ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας |
| Σύριγγα ινσουλίνης = | 1ml - 100IU |
| Ποια είναι η φυσιολογική ανταπόκριση στην ανεπάρκεια ινσουλίνης; | - Ελαττωμένη γλυκογονογένεση - Αυξημένη γλυκογονόλυση - Αυξημένη γλυκονεογένεση - Αυξημένη λιπόλυση - Αυξημένη κετογένεση - Πρωτεόλυση |
| Τι ξέρεις για τον νεανικό διαβήτη τύπου Ι; | Οφείλεται στην ανεπάρκεια ινσουλίνης που προκύπτει από την αυτοάνοση καταστροφή των β-κυττάρων που εκκρίνουν ινσουλίνη στα παγκρεατικά νησίδια του Langerhans. Γενετικά καθορισμένη προδιαθεσική διαταραχής σε συνδυασμό με περιβαλλοντικούς παράγοντες ή κάποιο άγνωστο παράγοντα. |
| Τι γνωρίζεις για τον διαβήτη ενηλίκων / τύπου ΙΙ / μη - ινσουλινοεξαρτώμενων. | Απόγονοι ασθενών με ΣΔ ΙΙ έχουν πιθανότητα 15% εμφάνισης της νόσου και 30% εμφάνισης δυσανεξίας στη γλυκόζη. Η παθογένεια του ΣΔ ΙΙ είναι πολυπαραγοντική με γενετικές και περιβαλλοντικές συνιστώσες. Έκκριση ινσουλίνης μετά τα γεύματα, όπου ο οργανισμός δέχεται φορτίο γλυκόζης και τα β-κύτταρα δεν είναι σε θέση να εκκρίνουν την ποσότητα ινσουλίνης που απαιτείται ώστε η γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα. Απαραίτητη η μέτρηση σακχάρου να γίνεται μίση ώρα πριν τη λήψη τροφής. |
| Τι γνωρίζεις για τη δοκιμασία ανοχής γλυκόζης; (ΔΑΓ) | - Τήρηση δίαιτας με πρόσληψη 150gr υδατανθράκων για 3 μέρες και επιτέλεση συνηθισμένων φυσικών δραστηριοτήτων. Ο περιορισμός των υδατανθράκων, ο κλινοστατισμός , οξεία νόσος και ορισμένα φάρμακα επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Η δοκιμασία διενεργείται: -Πρωί μετά από νηστεία 10-12 ωρών και - Ο εξεταζόμενος να ΜΗΝ καπνίζει ή πίνει υγρά -Λαμβάνεται πρώτα ένα δείγμα αίματος νηστείας -Λήψη 300 ml (75gr γλυκόζης) ενός ζαχαρούχου ροφήματος μέσα σε 5min από τη λήψη του δείγματος αίματος. -Λήψη δειγμάτων αίματος κάθε 30min για τις επόμενες 2 ώρες. |
| Εργαστηριακά ευρήματα - εξετάσεις ούρων | Όταν η στάθμη της γλυκόζης στο αίμα > 180 - 200 mg/dl, η γλυκόζη δεν επαναρροφάται από τους νεφρούς ( σακχαρο-ουρία) Το ποσό του σακχάρου στο αίμα πάνω από το οποίο ο νεφρός δεν μπορεί να επαναρροφήσει όλο το ποσό του σακχάρου που διηθείται από τον νεφρό καλείται Νεφρική ουδός. |
| Τρεις οξείες επιπλοκές σχετιζόμενες με την άνοδο της γλυκόζης μπορούν να συμβούν στους ασθενείς με ΣΔ: | Α) η διαβητική κετοξέωση, που προκαλείται από την έλλειψη της ινσουλίνης και τη συνοδό ανάπτυξη κετονών β) το υπεργλυκαιμικό υπερωσμωτικό μη κετωσικό σύνδρομο, που προκαλείται από την έλλειψη ινσουλίνης και την μεγάλη αφυδάτωση γ) η υπογλυκαιμία, που προκαλείται είτε από την παρουσία υπερβολικής ποσότητας ινσουλίνης είτε από την πολύ μεγάλη έλλειψη γλυκόζης Επείγουσα θεραπευτική παρέμβαση - μπορεί να έχουν μοιραία κατάληψη αν η θεραπεία καθυστερήσει ή δεν είναι σωστή. |
| Τρεις θεωρίες έχουν αναπτυχθεί για την ερμηνεία αυτών των αγγειακών επιπλοκών στο ΣΔ: | - Η χρόνια υπεργλυκαιμία προκαλεί μη αντιστρεπτές δομικές αλλαγές, που οδηγούν στην πάχυνση της βασικής μεμβράνης και οργανική βλάβη - Η τοξικότητα της ίδιας της γλυκόζης επιδρά άμεσα ή έμμεσα στη λειτουργική ακεραιότητα του κυττάρου - Η χρόνια ισχαιμία που προκαλείται από τη βλάβη των κλάδων της μικροκυκλοφορίας προκαλεί υποξία στο συνδετικό ιστό και μικροισχαιμία |
| Φυσιολογικές τιμές γλυκόζης αίματος | Μετά από ολονύκτια νηστεία: 80-90mg Μετά από γεύμα: 140-150mg Σε παράταση της νηστείας (30-60 ώρες) : 70mg Μετά από νηστεία μίας εβδομάδας: 54mg |
| Πρώτα συμπτώματα υπογλυκαιμίας: | Ταχυπαλμία, τρεμούλιασμα, εφίδρωση, λιποθυμία, εκνευρισμός, αίσθημα πείνας, αίσθημα αδυναμίας. |
| Η βαρύτητα της υπογλυκαιμίας αξιολογείται με βάση: | Τα κλινικά κριτήρια και όχι τα ίδια τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος. |
| Τι γίνεται αν η υπογλυκαιμία εμφανίζεται έως και 3 φορές την εβδομαδα; | Πρέπει να γίνει επαναρύθμιση του σχήματος θεραπείας |
| Ήπια υπογλυκαιμία - προβλήματα: | Ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών, κρύο - ωχρό δέρμα, εφίδρωση, αδυναμία, μυικός τρόμος |
| Μέτρια υπογλυκαιμία - προβλήματα: | Πονοκέφαλος, αδυναμία συγκέντρωσης, υπνηλία, κακή άρθρωση του λόγου, διαταραχή ισορροπίας, παράλογη συμπεριφορά, διπλή όραση, σύγχυση |
| Βαριά υπογλυκαιμία - προβλήματα: | Διαταραχή προσανατολισμού , σπασμοί, κώμα |
| Τι γνωρίζετε για την ανεπίγνωστη υπογλυκαιμία και ποια η προληπτική θεραπεία; | Κυρίως σε διαβήτη τύπου Ι. Αντιληπτή μόνο σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν υπάρχει χρόνος για την αντιμετώπιση με αποτέλεσμα σοβαρό κίνδυνο υγείας. Ο χρόνια διαβητικός μπορεί να εκδηλώσει υπογλυκαιμία χωρίς πρόδρομα συμπτώματα λόγω εθισμού του κυττάρου, τα νευρικά ερεθίσματα δε γίνονται αντιληπτά. -Πιθανότατα: το κέντρο του εγκεφάλου που ελέγχει τις υπογλυκαιμίες έχει "επαναπροσδιοριστεί" σε χαμηλότερα επίπεδα αντίληψης. -Προληπτική θεραπεία: χαλάρωση της γλυκαιμικής ρύθμισης, για μερικές εβδομάδες για τη καλύτερη προσαρμογή του εγκεφάλου στα ανώτερα επίπεδα αντίληψης της υπογλυκαιμίας. |
| Πότε υπάρχει υπογλυκαιμία; | Όταν η ελάττωση της γλυκόζης αίματος είναι κάτω των 47mg/dl, η οποία συνοδεύεται από έντονη συμπτωματολογία. |
| Αίτια υπογλυκαιμίας; | Α. Μεγαλύτερη δόση ινσουλίνης (π.χ λάθος units) β. Λήψη φαρμακευτικής αγωγής (θεραπεία με σουλφονυλουρίες). γ. Σωματική άσκηση χωρίς λήψη προληπτικών μέτρων. δ. Ελαττωμένη πρόσληψη υδατανθράκων ή μη σωστή λήψη υδατανθράκων (π.χ παράλειψη ενός γεύματος). ε. Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ. |
| Αναφέρετε τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας. | Αίσθημα αδυναμίας, εφίδρωση, τρόμος χεριών, νευρικότητα, ταχυπαλμία, αίσθημα πείνας, λιποθυμία, κεφαλαλγία, μούδιασμα γλώσσας και χειλέων, διανοητική σύγχυση ή εκκεντρική συμπεριφορά, διπλωπία, ασταθές βάδισμα, ωχρότητα, αίσθημα ψύχους. |
| Ποια τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας; (ταξινόμηση) | Α. Νευρογλυκοπενικά συμπτώματα: συμβαίνουν όταν τα επίπεδα της γλυκόζης στον εγκέφαλο ελαττώνονται σταδιακά μέχρι ένα χαμηλό επίπεδο. β. Νευρολογικά συμπτώματα: προέρχονται από τη δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το οποίο ενεργοποιείται από την ταχεία ελάττωση της γλυκόζης στο αίμα. |
| Σε ποιες τιμές γλυκόζης εκπίπτει η νευροφυσιολογική απόδοση του εγκεφάλου; | Εκπίπτει σε τιμές γλυκόζης πλάσματος < 55-65mg% |
| Διάγνωση και θεραπεία υπογλυκαιμίας. | - Κάντε την αυτοανάλυση για επιβεβαίωση της υπογλυκαιμίας. - Χορηγήστε γλυκόζη ανάλογα με τη βαρύτητα της υπογλυκαιμίας (ασθενής συνεργάζεται, αναίσθητο άτομο, σε σπίτι, νοσηλευόμενος) - Νέα αυτοανάλυση και επανεκτίμηση - Εξετάστε τις πιθανότερες αιτίες υπογλυκαιμίας. |
| Ποιος παράγοντας καθορίζει τη θεραπευτική αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας; (per.os ή ενδοφλεβίως) | Η ύπαρξη διαταραχής του επιπέδου συνείδησης. |
| Ποια η θεραπεία της υπογλυκαιμίας χωρίς απώλεια συνείδησης ( ήπια - μέτρια: όταν συνεργάζεται ο ασθενής) | Χυμούς φρούτων 0,2 του λίτρου (1 ποτήρι) διότι περιέχουν γλυκόζη περίπου 10% ή αναψυκτικά με ζάχαρη όχι light ή ταμπλέτες γλυκόζης. Μετά την χορήγηση διαλύματος σακχάρου ή χυμού : λήψη γεύματος. |
| Πρέπει να χορηγείται ζάχαρη σε στερεά μορφή; | Όχι γιατί δεν έχει τόσο γρήγορα αποτελέσματα. Πρέπει να χορηγείται διαλυμένη στο νερό διότι πρέπει να φτάσει στο λεπτό έντερο για να απορροφηθεί. |
| Ποια οδηγία θα δώσετε σε ένα άτομο με συνεχιζόμενες υπογλυκαιμίες; (π.χ 3 φορές την εβδομαδα) | Αναφορά στους ειδικούς επαγγελματίες υγείας καθώς πρέπει να ρυθμιστεί το σχήμα της θεραπείας ή να εξεταστούν άλλα αίτια. |
| Τι γνωρίζετε για τη χορήγηση γλυκαγόνης σε υπογλυκαιμία; | Αντι-υπογλυκαιμικό φάρμακο που αυξάνει την μετατροπή του ηπατικού γλυκογόνου σε γλυκόζη. Η συσκευασία έχει 2 φιαλίδια 1 με ενέσιμο ύδωρ και 1 με τη γλυκαγόνη σε μορφή σκόνης. Γίνεται η διάλυση και χορηγείται i.m , i.v , sc. (Συνηθέστερη παρέμβαση κατ'οίκον και απαραίτητη προυπόθεση η ενημέρωση συγγενή.) |
| Ποια τα κριτήρια εισαγωγής σε υπογλυκαιμικό ασθενή με απώλεια συνείδησης; (βαριά) | - Glu : <50mg/dl Σπασμοί , διαταραχές της συμπεριφοράς, κωματώδης κατάσταση. - Αδυναμία προσώπου από το οικογενειακό περιβάλλον ή άλλο να μείνει κοντά στον ασθενή, τις επόμενες 24 ώρες (παρά τη διόρθωση υπογλυκαιμίας) - Υπογλυκαιμία που οφείλεται σε αντιδιαβητικό δισκίο per.os |
| Ποια η κυριότερη συνέπεια της μη ανακάμπτουσας υπογλυκαιμίας; | Είναι το εγκεφαλικό οίδημα. Αποτελεί απόρροια βαριάς υπογλυκαιμίας διάρκειας > μίας ώρας. |
| Ποια η αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας στο νοσοκομείο; | Τοποθέτηση φλέβας για χορήγηση ενδοφλεβίως (i.v) : -10ml υπέρτονου διαλύματος γλυκόζης (:1 amp CALOROSE 35%) - Υπέρτονο διάλυμα γλυκόζης 50% με αργό ρυθμό ( προσοχή σε κίνδυνο εξαγγείωσης). Τα αποτελέσματα της χορήγησης γλυκαγόνης και του D/W/ 50% είναι προσωρινά!!! Αν η υπογλυκαιμία παρατείνεται, χορηγούνται 100mg υδροκορτιζόνης, η οποία βοηθά στην αύξηση της γλυκόζης αίματος Ι.Μ. δεξαμεθαζόνη ή υδροκορτιζόνη I.V |
| Ποια τα χαρακτηριστικά της υπογλυκαιμίας; | - Δέρμα : ψυχρό, κολλώδες - Αφυδάτωση : Απούσα - Εφίδρωση: Έντονη - Αναπνοή : όχι κάποια ιδιαίτερη μεταβολή - Διανοητική κατάσταση: Αγχώδης, νευρικός, ευέξαπτος, διανοητική σύγχυση, σπασμοί , κώμα - Γλυκόζη : <50 mh/dl - Κετόνες: Αρνητικό |
| Γλυκογονογένεση: | Μετατροπή της γλυκόζης σε γλυκογόνο |
| Γλυκογονόλυση: | Μετατροπή γλυκογόνου σε γλυκόζη |
| Γλυκονεογένεση: | Σχηματισμός γλυκόζης από πηγές πλην των υδατανθράκων, όπως αμινοξέα και γαλακτικό οξύ. |
| Λιπόλυση: | Καταβολισμός των λιπιδίων σε τριγλυκερίδια και ελέυθερα λιπαρά οξέα. |
| Κετογένεση: | Σχηματισμός κετονών από ελέυθερα λιπαρά οξέα. |
| Πρωτεόλυση: | Καταβολισμός πρωτεινών με απελευθέρωση αμινοξέων στους μυς. |
| Ποιος είναι ο βασικός εκλυτικός παράγοντας της διαβητικής κετοξέωσης; | Η έλλειψη ινσουλίνης (:παράγεται από τα β-κύτταρα του παγκρέατος και προωθεί τη γλυκόζη που κυκλοφορεί στο αίμα στα κύτταρα, όπου χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας) |
| Τι συμβαίνει όταν υπάρχει έλλειψη ινσουλίνης και πως αντιδρά ο οργανισμός; | Η γλυκόζη που κυκλοφορεί στο αίμα αδυνατεί να εισέλθει στα κύτταρα. Ο οργανισμός αντιλαμβάνεται την έλλειψη γλυκόζης ως νηστεία και αντιδρά με υπερέκκριση ανταγωνιστικών ορμονών, οι οποίες : Α) αυξάνουν επιπλέον !! τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα, μέσω αύξησης της παραγωγής της από το ήπαρ Β) προάγουν τη λιπόλυση, και την παραγωγή ελεύθερων λιπαρών οξέων, τα οποία μέσω της κυκλοφορίας του αίματος κατευθύνονται προς το ήπαρ ΌΠΟΥ μετατρέπονται σε κετόνες. |
| Τι γνωρίζετε για τις κετόνες; | Αποτελούν μία εναλλακτική πηγή ενέργειας. Οι κετόνες που παράγονται είναι τρεις: η ακετόνη, το ακετοξικό οξύ και το υδροξυβουτυρικό οξύ. Η ακετόνη δεν είναι οξύ, είναι πτητική ουσία που προσδιορίζει τη χαρακτηριστική απόπνοια σάπιου μήλου η οποία γίνεται αντιληπτή κατά την εξέταση |
| Αναφέρετε κυριότερους παράγοντες ΔΚΟ: | 1. τα λάθη στη λήψη ινσουλίνης, 2. λοιμώξεις 3. στρεσογόνες κλινικές καταστάσεις 4. δεν ανευρίσκεται κάποιος συγκεκριμένος εκλυτικός παράγοντας. |
| Από ποιους παράγοντες εξαρτάται ο ρυθμός χορήγησης των υγρών; | Τροποποιείται ανάλογα με τη κατάσταση ενυδάτωσης του ασθενή, την Α.Π και τη διούρηση |
| Η ΔΚΟ σε τι διακρίνεται; | Σε ήπια, μέτρα και σοβαρού βαθμού ανάλογα με: α) το pH του αίματος β) το επίπεδο συνείδησης του ασθενούς |
| ΔΚΟ και Κάλιο. Γιατί χρειάζεται να γνωρίζω τα επίπεδα του καλίου; | Απαιτείται προσοχή κατά την έναρξη της χορήγησης ινσουλίνης ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω ελάττωση καλίου & πρόκληση αρρυθμίας. Ο προσδιορισμός του καλίου πρέπει να γίνεται κατά την εισαγωγή, την πρώτη ώρα και μετά κάθε 2 ωρες. |
| Ποιοι παράγοντες μειώνουν την αυξημένη συγκέντρωση Κ+. | O ινσουλινοθεραπεία, o η αποκατάσταση του όγκου, o η χορήγηση διττανθρακικών (υπό προϋποθέσεις) |
| Ποιες οι ενέργειες του νοσηλευτή κατά τη χορήγηση υγρών; | Α) Μέτρηση σφίξεις και πίεσης, β)μέτρηση ισοζυγίου, γ) παρακολούθηση διούρησης δ) μέτρηση σακχάρου τριχοειδικού αίματος ε)μέτρηση κετόνης & σακχάρου ούρων |
| Τι είναι η ΔΚΟ και σε τι συνθήκες δημιουργείται + συνθήκες ήπαρ | Αποδιοργανωμένος μεταβολισμός που δημιουργείται σε συνθήκες : 1. έλλειψης ινσουλίνης και 2. υπερέκκρισης ανταγωνιστικών ορμονών (γλυκαγόνη, κατεχολαμίνες, κορτιζόλη, αυξητική ορμόνη). ΗΠΑΡ : ΥΠΑΡΧΕΙ :1) αυξημένη παραγωγή γλυκόζης 2) παραγωγή κετονικών σωμάτων |